ՈՒՍՈՒՄՆԱԿԻՑ

(կցի, ցաց.) NBH 2-0555 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 13c ա. ՈՒՍՈՒՄՆԱԿԻՑ կամ ՈՒՍԸՄՆԱԿԻՑ. συμμανθάνων simul vel una discens συμμαθητής condiscipulus, collega եւ ejusdem doctrinae, sectae. Աշակերտակից. կրթեալն ի նոյն վարդապետութիւն. հաւատակից, եւ աղանդակից. *Գայր առ ուսումնակիցսն իւր ի վարդապետարանն: Եւ յովհաննէս գնաց առ ուսումնակիցս իւր: Պօղոս անուն ուսմնակից նիւսացւոյն: Լեալ էին միմեանց ուսմնակիցք. Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ: Վանակ. հց.: Վրդն. պտմ.: *Իգնատիոս աղաչէր զսուրբն պօղիկարպոս զուսմնակիցն իւր. Ճ. ՟Գ.: *Զերիցունս եկեղեցւոյն փողոտել, եւ զուսումնակիցս (այսինքն զդաւանակիցս) նոցա հանել ընդ սուր. Բուզ. ՟Դ. 54: *Այսուիկ եւ մեք մոլորեսցուք՝ ուսումնակիցք եղեալ նոցա. Պրպմ. ՟Լ՟Թ: ա. ՈՒՍՈՒՄՆԱԿԻՑ. ա. որպէս Ուսուցչակից, վարդապետակից. συνδιδασκαλίτης condoctor. *Այժմ սկսայ աշակերտ լինել, եւ խօսիմ ընդ ձեզ իբրեւ ընդ ուսումնակիցս իմ. Ածազգ. ՟Գ: