- ՉԱՐԱՏԵՍԻԼ
- (-) NBH 2-0570 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 12c, 13c ա. ՉԱՐԱՏԵՍ ՉԱՐԱՏԵՍԱԿ ՉԱՐԱՏԵՍԻԼ. κακοειδής, δυσειδής mala specie, deformis. Չար տեսլեամբ. դժնեայ ըստ հայեցուածոյ իւրոյ կամ ըստ տեսութեան յայլոց. գարշ. յոռի. չարադէմ. ժանտ. *Շուն մի քոսոտ եւ սովեալ եւ վտիտ եւ չարատես: Գրեցի՛ր թէ իցէ ոք մարդ՝ որ հուր յաչաց արկանիցէ, թուխ, չարատես: Երեւեսցի գարշելի եւ չարատես: Որպէս բոզքն չարատեսք (գուցէ՝ չարարուեստք. զի յն. է՝ չարաստեղծք կամ չարահնարք. κακόπλαστος ) Ոսկ. կողոս. Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. եբր.: *Եթէ՛ գեղեցիկ դէմս եւ վայելչական, եւ եթէ չարատես եւ անվայելուչ. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Դ: *Անծագելի մռայլ՝ չարատես աչացս երեւի. Նար. ՟Ի՟Զ: *Ի դառնահայեաց ի չարատես աչաց բանսարկուին. Մարաթ.: *Մի՛ վրդովիր ի չարատես տանջանացդ. պատրաստեալ է քեզ փոխանակ մրցանացդ անթառամ պսակ. Տօնակ.: *Այր մի երկայն եւ չարատեսակ եւ ահաւոր. Տէր Իսրայէլ. յնվր. ՟Ժ՟Է.: *Տեսանել՝ չարատեսիլն զգեղ պատկերի իւրոյ. Իսիւք.: *(Կերակուրն մարսեալ) փոխանակ ցանկալի տեսլեանն՝ լինի չարագոյն՝ չարատեսիլ. Մծբ. ՟Ժ՟Ա:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.