ՉԱՐԱՑՈՒՑԱՆԵՄ

(ցուցի.) NBH 2-0571 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 11c, 12c, 13c ն. κακόω, κακείνω, ἑπιτρέπω depravo, conturbo, ad iracundiam concito. Տալ չարանալ. ի չարութիւն փոխել. եւ Զայրացուցանել զչարն. գրգռել ի չարութիւն եւ ի զայրոյթ. ... *Չարացուցին զանձինս հեթանոսացն ի վերայ եղբարց. Գործ. ՟Ժ՟Դ. 2: *Դիւայինն ցեղ զիա՞րդ բարի ի բարւոյ եղեալ այլայլեցաւ, եւ զի՞նչ որ չարացոյցն զնա: Չար՝ թէ չար է, եւ ոչ մի էութիւն եւ ծնունդ առնէ, բայց միայն չարացուցանէ եւ ապականէ. Դիոն. ածայ.: *Որք զկամսն են չարացուցեալ, բնաւ ոչ տան խրատողին տեղի. Լմբ. առակ.: *Չարացուցին զնա ի վերայ բարեպաշտ իշխանին. Կիր. պտմ.: *Որք կարօղ են չարացուցանել զվէրսն. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 32: *Զչար խորհուրդս՝ մինչ զգամ եկեալ ի միտս իմ, բարկութեամբ չարացուցանեմ զնոսա. Վրք. հց. ՟Ի՟Բ: Մերթ որպէս Չարչարել. նեղել. *(Աստուած զեղիա ի ձորն քոռաթու) չարացուցանէ զնա, եւ առաքէ զերկայն ճանապարհն. Ոսկ. ի պետր. եւ Ոսկ. յեղիա.: