ՉԷ

(չէի, ից. եւ չէոյ, ոց.) NBH 2-0575 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 13c ա.գ. μή ὅν, οὑκ οὗσα non existens, nihil, nulla. Որ ոչ է, կամ ոչ գոյ. չգոյ. ոչինչ. ... *Ոչ եթէ յէութենէն աստուծոյ ելանեն գործքն, այլ՝ կամքն կացուցանեն զչէն յէ, եւ զչգոյն ի գոյ. Սեբեր. ՟Ե: *Եցոյց յոչնչէ ինչ զչէսն: Չէրն՝ չէին վասն չէին յաշտ առնէր. Եզնիկ.: *Եւ ոչ զչէն ինչ ընդ էին համեմատէր. Ոսկ. մ. ՟Ա. 16: *Գիտութեամբ էիցն ի չէիցն միշտ խաբեցեալ: Չէիցն ակնկալութեամբ՝ չեկաց յոր ինչ էրն. Նար. ՟Ի՟Գ. ՟Ղ՟Գ: *Որ զէն աստուած ուրանայ, ինքն լինելոց է չէ: Ես աստուած ոչ երբէք կործանեցի. քանզի զչէսն զիա՛րդ մարթ էր կործանել. Ճ. ՟Բ. Ճ. ՟Ա.: *Պատմեալ զչէոցն իբր զեղելոց. Նար. ՟Խ՟Ե: *Եթէ աբրահամ մեռեալ է (իբրեւ չքացեալ), եւ սահակ եւ յակոբ, ապա ուրեմն իցէ աստուած չէոցն. Կոչ. ՟Ժ՟Զ: *Ակն աստուծոյ՝ էոցն եւ գոյիցն է, եւ ոչ թէ չէոցն. Վանակ. յոբ.: