ՉՊԷՏ

(-) NBH 2-0581 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c ա. εὑτελής inutilis, vilis. որ եւ ՉՊԻՏՈՅ. Անպէտ. անպիտան. չնչին. *(Յարեաց աշխարհին) լինի հրամուշկ չպէտ, եւ ոչ ազնիւ. Խոր. աշխարհ.: գ. ՉՊԷՏՔ գ. Անհոգութիւն. ուստի ՉՊԷՏՍ ԱՌՆԵԼ, Անպէտ եւ աւելորդ համարել. չառնել ինչ փոյթ. անտես առնել. *Այնպէս չպէտս առնէին մարմնաւորացս, եւ միայն հոգեւորացն եւեթ կային պատկառ. Ոսկ. մ. ՟Բ. 24: *Սպառնացաւ դժգմնելով՝ եւ ասէ. զի՞նչ զմտաւ ածելով՝ այսպէս չպէտս արարեր վասն մեր հոգալ. ՃՃ.: