- ՊԱԼԻՈՒՆ
- (-) NBH 2-0583 Chronological Sequence: 12c գ. Բառ լտ. բա՛լլիում. pallium. Եմիփորոն քահանայապետական, որ է փոքրիկ, այլ նշանակ ծայրագոյն պատուոյ. *Ոմոփորոն քազ, եղբա՛յր կաթողիկոս, պալիուն՝ որ է առաջին ամենայն պատուոյ, եւ խոյր զիմոյ գլխոյս առաքեցի: Ընկալեալ կաթողիկոսին սրբոյ զպատուական պալիունն եւ զխոյրն ʼի լրումն պատուոյ իւրոյ՝ գոհացաւ զԱստուծոյ. Լմբ. ի թղթ. լուսիոսի պապին առ գր. տղայ. եւ Լմբ. յիշատ.: Տե՛ս եւ ՓԻԼՈՆ, եւ ՎԵՐԱՐԿՈՒ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.