- ՊԱՅԾԱՌԱԶԳԵԱՑ
- (գեցի, ից.) NBH 2-0593 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 13c ա.մ. λαμπροφόρος splendidam seu candidam vestem (vel formam) gerens, candidatus. Զգեցեալն պայծառս կամ զպայծառութիւն. սպիտակազգեաց. պայծառ. եւ Ի զգեստս պայծառս. *Անդ սիւնք եկեղեցւոյ պայծառազգեաց վառեալ՝ աստուածածագ հրոյն բորբոքմամբ միացեալք ʼի լոյսն անշիջանելի եւ սուրբ: Պայծառազգեաց պսակեալք լուսով փառացն Քրիստոսի՝ ընդ սրբոց առաքելոցն եւ մարգարէիցն պարս. Խոր. վրդվռ.: *Վասն անթիւ բազմութեան հեթանոսաց պայծառազգեցից առաջի Աստուծոյ. Նախ. յայտն.: *Որ պայծառազգեաց վայելչութեամբ պսակեաց զսուրբն Հռիփսիմէ եւ զԳայիանէ. Շար.: ՊԱՅԾԱՌԱԶԳԵԱՑ ԼԻՆԻՄ, ՊԱՅԾԱՌԱԶԳԵՆՈՒՄ. λευχειμονέω albis induor, laetitiam prae me fero. Պայծառս զգենուլ. պայծառազգեստիլ. պայծառանալ. *Ի ներքս մտէք յանարատ հարսնարանն, պայծառազգեաց լեալք մաքուր եւ անաղտ իմաստիւք. Նիւս. երգ.: *Որք նորափետուր բանիւ զարդարեալք՝ պայծառազգեցան եկեղեցիք Հայաստանեայց ʼի ձեռն սրբոյն Սահակայ. Շար.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
