ՊԱՆԴԽՏԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0595 Chronological Sequence: Early classical, 8c ձ. παροικέω demigro, peregrinor, accolo. որ եւ ՊԱՆԴԽՏԱՆԱԼ. Պանդուխտ՝ տարաշխարհիկ լինել. շրջիլ՝ բնակել յօտար երկրի. յարիլ ʼի բնակակացութիւն առ օտարս. *Պանդխտեցաւ ʼի գերարա: Պանդխտեա՛ց յերկրիս յայսմիկ: Աւուրք կենաց ամաց իմոց՝ զորս պանդխտեցայ՝ հարիւր եւ ՟Լ. ամ է. Ծն. ՟Ի. 1: ՟Ի՟Զ. 3: ՟Խ՟Է. 9: *Տալ նոցա զերկիրն քանանացւոց՝ ուր պանդխտեցանն. Ել. ՟Զ. 4: *Եկեալ ʼի կողմանս գամրաց՝ պանդխտեցաւ ʼի Կեսարիա. Խոր. ՟Բ. 77: *Ակիղաս ասէ, թէ Նժդեհ լինի գայլ գառին. Թէոդիտոն՝ թէ պանդխտեսցի: Մին ասէ՝ թէ նժդեհեսցի, եւ միւսն՝ պանդխտեսցի. Ոսկ. ես.: