ԱՆՀԱՒԱՏԻՄ

(եցայ.) NBH 1-0185 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 10c, 12c ձ. ԱՆՀԱՒԱՏԵՄ ԱՆՀԱՒԱՏԻՄ Նոյն ընդ անհաւատալ. անհաւատանալ. չընծայել հաւատս. *Այն՝ որ նոցայն հաւատայ, անհաւատէ՛ Աստուծոյ. իսկ որ անհաւատէն, հաւատայ Աստուծոյ. Փիլ. իմաստն.: *Եւ կեղծաւորաբար ոչ անհաւատեսցէ. Նար. ՟Զ: *Մինչեւ կատարեսցին ասացեալքս յինէն, որում անհաւատեցեր յերկուանալով. Կիւրղ. ղկ.: *Որ անտեսանելւոյն անհաւատի՛, տղայ է իմաստութեամբ. Լմբ. գր. պապ.: *Մի՛ երկմտիր ʼի սրտի քում, եւ մի՛ անհաւատիր Աստուծոյ. Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ: