- ՊԱՏՈՒԱՍԷՐ
- (սիրի, րաց.) NBH 2-0619 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 13c ա. φιλότιμος honoris cupidus, honorum studiosus, ambitiosus. եւ բայիւ φιλοτιμοῦμαι . Որ սիրէ զպատիւ կամ զպատուիլն յայլոց. փառասէր. ամբարհաւաճ. *Ձիոց ազգ այսպէս է պատուասէր, որպէս զի ... մարդկան եւ ձիոց մտրակացն ընթացի մրցանակ եգեալ լինի. Փիլ. առ լիւս.: *Անձնացոյցք, սնափառ, պատուասէրք. Խոր. ՟Գ. 68: *Պատուասէրք եղեն ամենայն պատուասիրութեամբ (փառասիրութեան). Փիլ. ՟ժ. բան.: *Յաստի պատուասէր լինելոյ ʼի բաց տարաւ զնոսա. Իգն.: *Միոյն փառաց տենչացեալ եմք՝ երկնից արքայութեան. պատուասէր եմք առ վերին պատիւ. Բրս. ՟խ. մկ.: ՊԱՏՈՒԱՍԷՐ. φιλότιμος virtuosus, modestus. Սիրօղն պահել զպատիւ անձին առաքինաբար. արի. պարկեշտ. նազելի. *Մանկունք քաջք, պատուասէրք, ճշմարտութեան նահատակք. Ածաբ. մակաբ.: *Իբրեւ զպատուասէր եւ զխոհեմ հարսն ʼի ներքին յանապատն փախեար յառագաստ. Վրք. հց. ՟Ծ՟Ա: *Զպատուասէրն լեզու սրբոյ ոսկեբերանին եւ զմեծ ի քահանայապետին բարեհամբաւեսցուք. Պրոկղ. յոսկեբ.: *Եւ այն էին պատուասէր անկողինք դոմնայի եւ ինդոսի. Ճ. ՟Ա.: ՊԱՏՈՒԱՍԷՐ. φιλότιμος munerarius, liberalis, magnificus, honorificus, humanus. Որ սիրէ պատիւ առնել այլոց. մարդասէր. առատապարգեւ. պատուասիրօղ զայլս (անձն եւ գործ). ... *Ո՛վ պատուասիրի եւ մեծարգի անձինն ... զո՞ ընդունի ʼի խրախճանութիւն իւրոյ պտղոցն. Նիւս. երգ.: *Պատուասէր զարդու զնա զգեստաւորեալ: Պատուասէր եւ սերտ հարազատութեամբ ընկալաւ զնա. Յհ. կթ.: *Ըստ պատուասէր պայմանի եւ սրընթաց ոտիւք արադեալ ʼի տես արքային. Յհ. կթ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.