ՊԱՏՈՒՀԱՍԵՄ

(եցի.) NBH 2-0622 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 11c ն. τιμωρέω punio, ulciscor. Պատուհաս ʼի վերայ ածել. պատժել. տանջել. ... *Տուեալ քեզ իշխանութիւն պատուհասել եւ խոշտանգել. ՟Ա. Եզր. ՟Ը. 27: *Զդաստիրակն ջնեալ պատուհասէր: (հեղի.) չարիք ո՛չ զիւրս խրատելով որդիս ... ընդ գոց եւ պատուհասեալ զրտւեցաւ ʼի կենցաղս. Պիտ.: ՊԱՏՈՒՀԱՍԵԼ. որ եւ ՊԱՏՈՒՀԱՍԱԿՈԾ ԱՌՆԵԼ. ἑπιπλήττω, ἑπιτιμάω, ἑγκαλέω castigo increpo, objurgo, coarguo reprehendo. Սաստիւ եւ սպառնալեօք դատափետել. սաստիկ յանդիմանել. սաստել. ... *Մի լինիք իբրեւ զհարս ձեր, զորս պատուհասէին մարգարեքն առաջինք՝ եւ ասէին: Պատուհասել սկսաւ զնոսա եւ ասէ. իբր ոչ գիտէք, եւ այլն: Զծերն մի՛ պատուհսեսցէս, այլ մխիթարեսջիր իբրեւ զհարս. Զաք. ՟Ա. 4: ՟Բ. Մակ. ՟Բ. 7: ՟Ա. Տիմ. ՟Բ. 1: *սկսաւ նախ հայր նորա սաստիւ պատուհասել զնա. Եփր. ծն.: *Ոչ ուժգնագոյնս զնոսա պատուհասեաց: Պատուհասելով զնոսա ասէր՝ թէ յիւրսն եկն, եւ իւրքն զնա ոչ ընկալան: Չպատուհասել զյանցաւորն՝ մեծ վնաս է վարդապետին եւ աշակերտին. Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. ՟բ. կոր.: