ՊԱՐԱՊԵՄ

(եցի.) NBH 2-0628 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c, 14c ն. Տ. ՊԱՐԱՊԵՑՈՒՑԱՆԵԼ. *Սիրեաց զիս որպէս զորդի իւր եւ պարապեաց ամենայն խորհրդոց իւրոց մինչեւ նախանձել ընդ իս աշակերտակցացն իմոց. Շիր. յղ. անձին.: չ. ՊԱՐԱՊԵՄ եցի. չ. ՊԱՐԱՊԻՄ եցայ. ձ. σχολάζω, σχολήν ἅγω, ἁσχολούμαι vaco, sive otior, vacat mihi. Բցռ. խնդրով՝ է Պարապառնուլ. դատարկանալ. յետս կալ. *Եկեսցէ յորժամ եւ պարապեսցէ (իմա՛ զօրութեամբն՝ ʼի գործոց). ՟Ա. Կոր. ՟Ծ՟Զ. 12: *Ոչ զօրեցին եւ պարապեցան գալ ʼի ժողովն. Փոտ. առ զքր.: *Մի՛ պարապեալ ʼի բարեաց, որպէս ʼի շաբաթու ʼի գործոց. Բրսղ. մրկ.: *Յորժամ հանդարտեալ պարապիս եւ արգելցիս յամենայնէ: Ոչ պարապեսցիս դատել եւ կամ ատել զայլս: Որք պարապեալ էք ʼի հոգոց կենցաղոյս. Վրք. հց.: *Բանիւ եւ գործով ʼի թշնամանաց ոչ պարապէին. Երզն. մտթ.: *Իսկ անօրինացն պարապեալ ʼի կոտորուածէն. Լաստ. ՟Ծ՟Թ: *Ո՞ կարէ յայն ժամն (պատերազմի) պարապել, եւ զէն սրել. Ոսկիփոր.: Անսովոր է ասել իբր ռմկ. ոճով. *Եւ ʼի յընչից պարապեցին. Գր. տղ. յերուսաղէմ. այսինքն դատարկացան, զրկեցան: ՊԱՐԱՊԵԼ. σχολάζω, προσασχολοῦμαι vaco, seu occupor, totus incumbo εὑκαιρέω opportunitatem nanciscor. (որ հայի եւ ʼի ՟Անչ). Առաւել ար. խնդրելով վարի՝ որպէս Պարապ բերել. դեգերիլ. զհետ լինել իմիք. պատկառ կալ. *Ոչ յայլ ինչ պարապէին, բայց ասել ինչ կամ լսել նորագոյնս: Ուխտիցն պարապիցէք. Գծ. ՟Ծ՟Է. 21: ՟Ա. Կոր. ՟Է. 5: *Իմաստասիրութեան պարապեալ էի. Փիլ. ՟ժ. բան.: *Իմաստութեան պարապեալք: Ուտելեաց եւ ըմպելեաց, կամ որսոց եւ զբոսանաց պարապեալ: Ոչ թողացուցանէր այլում պարապեալ գործոյ. Խոր. ՟Ա. 1: ՟Բ. 21. 59. 81: *Պարապեցին մոլորական վարդապետութեան: Ոչ զինուորականին պարապեաց վարժից, եւ ոչ իմաստասիրական ինչ կրթութեանց. Պիտ.: *Զտիւն ամենայն պարապեն երգոցն քաղցրութեան. Եղիշ. միանձն.: *Միայն հոգեւորացն պարապել. Շ. ընդհ.: *Միշտ աղօթից պարապեցաւ. Լմբ. ի շ.: *Զայսն կարէ՝ ամենայն ոք, որ մտաց զգուշութեան պարապէ, իմանալ. Լմբ. սղ.: *Յանժամ աղերսանաց պարապես. Գանձ.: *Առ ʼի սպասաւորութիւն նորա պարապել: Ամենեւին պարապեսցուք հոգւոց. Իսիւք.: *Ի հոգեկան իրի. ցանկութիւնս պարապել. Նիւս. կազմ.: *Ի հաճոյս Աստուծոյ պարապիմք. Խոսր.: *Մինչդեռ պարապէր նա առ ʼի պիտանացու ինչ իրս. Պտմ. աղեքս.: *պարապիլ զօր հանապազ յաղօթս կամ աղօթից: Որ ունիցի մերձաւոր զքրիստոս, եւ պարապի ʼի նա: Ողբ սովորութիւն է որդեակ, զի ʼի նմա պարապել պարտ է բազում ժամանակս. Վրք. հց. ստէպ: Իսկ Յհ. կթ. *Մեծամեծք աւագանւոյն՝ ձորոց եւ լերանց եւ ամրոցաց պարապէինʼʼ. իմա՛ դադարէին ʼի նոսա ամրացեալք: