ՊԻՏԱՌՈՒԹԻՒՆ

(-) NBH 2-0651 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 9c, 10c, 14c գ. χρησμός, χρηματισμός oraculum, monitum, testimonium եւ ἕργον , ἑργίδιον opus, opusculum. Պատգամ. վկայութիւն. բան վավերական. ճառ պիտանի. հաւաքումն բանից՝ որ վարին ʼի պէտս. (վրիպակաւ գրի առ յետինս եւ Պիտառնութիւն). *Առ ʼի ցուցանել մտացն զհաստատութիւն առնն առ սրբոց մարգարէիցն պիտառութիւնս. Այսու լնուլ մարգարէիցն պիտառութեանցն. Նանայ.: *Դու՞ ես, որ գալոց ես՝ ըստ մարգարէիցն պիտառութեանց. Եկեալ ʼի լրումն մարգարէիցն պիտառութիւն. Երզն. մտթ.: *Զամենայն աւետարանական պիտառութիւնսն ճառագրեաց. Թէոդոր. մայրագ.: *Ըստ պիտառութեանն յովհաննու աւետարանագրի՝ յասելն, թէ էր ժամ վեցերորդ. Յհ. իմ. եկեղ.: *Ոչ ʼի թղթի աստփոյթ զսրբոց վարդապետացն եւ զհարցն ընթերցաք զպիտառութիւնս. Ոսկիփոր.: *Սուրբ հարցն պիտառութիւն համապատիւ կարգեցին զեպիսկոպոսս արքեպիսկոպոսաց. Կանոն.: *Համառօտէ պիտառութեամբ զպատմութիւն. Լծ. ածաբ.: *Աղերս առաջի մատուցանեմ ձեզ զպիտառութիւն զայս բանի. Յհ. կթ.: գ. ՊԻՏԱՌՈՒԹԻՒՆ. գ. Առնուլն ʼի պէտս. վարումն. պէտք. *Պիտառութեամբ կենցաղակացս խնամել զհօտ իւր: Առատաձեռնութեամբ ʼի բոլոր մասունս պիտառութեանց. Յհ. կթ.: