ՊՐԿԵՄ

(եցի.) NBH 2-0666 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c ն. τείνω, προτείνω, ἑκτείνω, διατείνω , ἁνασπάω tendo, extendo, divarico, constringo, suspendo. Պիրկ կացուցանել. ձգտելով կաշկանդել. ձիգ քաշել եւ կապել, կախել, բեւեռել. քաշել՝ կապկպէլ. ... *Պրկեցին զնա փոկովք. Գծ. ՟Ի՟Բ. 25: *Զգլուխն նիկանովրայ աջով ձեռամբ հանդերձ ... բերին պրկեցին յանդիպման երուսաղէմի. ՟Ա. Մակ. 47: *Պրկեցին զնոսա մի մի ʼի չորս ցիցս. Ագաթ.: *Ինքն զխաչէն պրկեալ կախեալ խաչացաւ. Բուզ. ՟Դ. 6: *Վասն փայտիդ օրհնութեան կենաց, յորում պրկեցար աստուածդ անըմբռնելի: Նար. ղ: Սուրբն ատոմ պրկեալ ʼի փայտին՝ քաջալերէր զընկերսն. Ասող. ՟Բ. 2: *Ցուցանել՝ թէ ուր մահն պրկեալ. Ոսկ. ՟Բ. 2: *Առանց կապանաց՝ աներկիւղ խորհրդով որ ոչ յողդողդի, պրկեալ էր առ աստուած ռաղօթս եւ ʼի խնդրուածս: Ի կոճեղ մտանէին եւ պրկեալ լինէին զծակովքն յերկոսին ոտսն. Եւս. պտմ. ՟Ը. 7 եւ 1: *Ի լերինն՝ յորժամ մատեաւ կռուել ընդ նմա, եհար զգետնի, եւ պրկեաց. Ոսկ. մ. ՟Գ. 25: ՊՐԿԵԼ. Ձգտել, ուժգին ջգտմամբ պարզել. քաշքշելով երկնցնել. ... *Նկրտելով ʼի վեր ելանէր (խոյա ʼի սաբեկայ ծառն), եւ պրկելով ոտիցն՝ զօրինակ խաչին նշանակէր. Կիւրղ. ծն.: *Ջղուտն ինքն յինքենէ բնաւորապէս պրկի. մինչ զի ʼի ձեռն պրկելոյ՝ թանձրացեալն ʼի գոլոշեաց մասն անօրսանալ. Նիւս. կազմ. ՟Ժ՟Բ: *Զերկինս ձգեաց իբրեւ խորան, եւ պրկաց զնոսա իբրեւ զփեղկս. Ճ. ՟Գ.: *Ոչ յայլմէ ումեքէ ʼի բաց ձգեցեալք առ ʼի պրկիլ եւ ձգտիլ: Զօդն ձեւացոյց եւ պրկեաց սաստկութեամբ. Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. ՟ժ. բան.: Ի ՎԵՐ ՊՐԿԵԼ ԶՅՕՆՍ. որպէս Բարձրայօն գտանիլ. մեծամտել. պռստել. ... *Յորժամ զոք ամբարտաւանեալ տեսանիցես, զվիզն բարձրացուցանելով, եւ զյօնսն ʼի վեր պրկելով. Ոսկ. մրգր. ՟Բ: