ՍԱՐԿԱՒԱԳՈՒԹԻՒՆ

(-) NBH 2-0701 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 9c, 12c, 13c գ. διακονία diaconatus, ministerium. Աստիճան՝ գործ եւ դաս սարկաւագաց. պաշտօն. սպասաւորութիւն. *Ի ծնողացն իմոց աբիբաս կոչեցայ, արժանաւորեալ սարկաւագութեան աշտիճանի: Սրբէ զղեւտացիսն սրսկմամբ ʼի գործ սարկաւագութեան: Նայեցեալ ʼի սարկաւագութիւն ժողովոյն՝ հրեշտակք պատասխանէին նմա ʼի քարոզութեանն զտէր ողորմեա: Յիշեա տէր զքահանայութիւնս մեր, եւ որ ʼի քրիստոսի զստրկաւագութիւնս. Ճ. ՟Բ.: Նախ. թուոց. Լմբ. պտրգ.: Պտրգ. բրս.: *զաքարիա, որ ʼի միում աւուր եհաս, ʼի քահանայականէն, ʼի գլխաւորական գահ կաթողիկոսութեան. Սամ. երէց.: *Եւ ոչ մասն ʼի ծառային սարկաւագութենէ յիւր պէտս տէրն ստացեալ՝ զայլն նմա շնորհէ. Փիլ. յովն.: *Ընտրեսցես դու այր ʼի սպասաւորութիւն սարկաւագութենէ: Կանայք որ ունին իշխանութիւն սպասու սարկաւագութեան. Եփր. ՟ա. տիմ.: