- ՍԱՔԱՓԱԹԱՆՔ
- (նաց.) NBH 2-0703 Chronological Sequence: Early classical, 13c գ. Բառ անյայտ՝ ʼի նշանակ հմայից եւ թովչութեանց, կամ վնասակարութեանց. թերեւս որպէս յն. սիգոֆանդի՛ա συκοφαντία . որ եւ ԶՐՊԱՐՏՈՒԹԻՒՆ. *Զի եթէ շաղափն սաքափաթանաց, եւ թովչութիւնք ինչ ստաբանք՝ յորժամ թովիցին, կարեն անազդական առնել զմարմինս ʼի թուանաց չար գաղտնաց, որչափ եւս առաւել եւ այլն. Ոսկ. ես. ուր Գէ. ես. զվերջին հատուածն եւեթ ʼի մէջ բերէ, թողեալ զառաջին բանն մթին:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
