ՍԹԱՓԵՄ

(-) NBH 2-0712 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 11c, 13c ն. եւ ձ. ՍԹԱՓԵԼ. Տ. Թափել՝ ըստ ամենայն առման. *Զբաժակն սրտմտութեան զոր արբերն, եւ սթափեցեր (կամ թափեցեր). Ես. ՟Ծ՟Ա. 17. (յն. դատարկեցեր, կամ ունայնացուցեր): *Աստուած սթափեալ զինքն մարդ եղեւ: կամաւ ըսթափեաց զինքն, եւ մարդացաւʼʼ. այսինքն ունայնացոյց, կամ խոնարհեցոյց զանձն. Դամասկ.: *Սթափեա (կամ թափեա) զինչն քո ʼի գանձանակն քրիստոսի. Վրք. ոսկ.: *Մակ յերկինն հայելով (մանկանց յըմպելն՝) ստորիջեալ ջուրն սթափի յէլիսնն: Յորդեն յիշատակ տանջանացն. վասն զի ոչ յոք սթափին խորհուրդք անձիս: բանն մինչ մարմնացաւ, ոչ սթափեցաւ ʼի բնական իւրն մեծութենէ. Մագ. լ: Իսիւք.: Դամասկ.: ն. ՍԹԱՓԵՄ, եցի. ն. ՍԹԱՓԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. Թափել զթմրութիւն. զգաստացուցանել. զարթուցանել. զուարթացուցանել. արծարծանել զոգի. սփոփել. *Սթափեաց վաղվաղակի զտրտմեալ միտսն, եւ մխիթարեաց: Սթափել կամէր զմիտս նոցա ʼի տրտմութենէ. Ոսկ. եփես. եւ Ոսկ. փիլիպ.: *Եւ եթէ տրտմէր, թագաւորդ ողոքէր, մինչեւ սթափեցուսցէ զնա. ՟Ա. Եզր. ՟Դ. 31: *Սթափեցո զխելս մտաց քոց, եւ լու՛ր ինձ. Հ=Յ. մարտ. ՟Ի՟Է.: