ՍՏԱՀԱԿԵՄ

(եցի.) NBH 2-0741 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 7c, 8c, 10c, 12c չ. ἁτακτέω petulanter me gero ἁφίσταμαι descio, deficio. Խեռել. ըմբոստանալ. անկարգանալ. հեստել. անսաստել. գլուխ քաշել: *Ոչ երբէք ստահակեցաք առ ձեզ: Ստահակեալ ապախտ առնել: Յարարչէն իւրմէ ստահակեսցէ սիրտ նորա. ՟Բ. Թես. ՟Գ. 7: Յուդթ. ՟Ա. 11: Սիր. ՟Ժ. 15: *Անձին մոռացեալ ստահակէ առ դատաստան. Եփր. յենովք. եւ Եփր. յեղիա.: *Նա չառնելով ստահակեաց. Ոսկ. մ. ՟Ա. 20: *Որ ստահակեն, եւ մոլին ի չարիս: Երիտասարդն ի գաւազանէ ամայացեալ՝ ստահակէ. Յճխ. ՟Ե: Լմբ. առակ.: *Կրկին եղիջիք օրինակ խեռեալ ստահակելոց: Ստահակեալ ապստամբութեամբ յիւր թշնամեացն թիւ յաւելաւ: Դիոգինէս՝ համբակ տեսանելով ստահակեալ, զմանկածուն տանջեաց. Խոր. ՟Գ. 26: Նար. ՟Ժ՟Դ: Պիտ.: