- ՍՏԵՐԴՈՒՄՆ
- (դման, դմունք, մանց.) NBH 2-0745 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 14c ա. ἑπίορκος perjurus. Սուտ երդուօղ. երդմնազանց. *Մարդելուզաց, ստոց, ստերդմանց: Ամենայն գողոյ, եւ ամենայն ստերդման: Հրէայք ապստամբօղք, եւ ստերդմունք բնակիչք սորա յաւիտեան. ՟Ա. Տիմ. ՟Ա. 10: Զաք. ՟Ե. 3: ՟Ա. Եզր. ՟Բ. 23: *Ասասցո՛ւք առ ստերդումնն. Փիլ. ՟ժ. բան.: *Այսմ եւս պարտաւոր, զի ստերդմունք էին. Երզն. մտթ.: գ. Իսկ գ. որպէս Ստերդմնութիւն. *Պահետ զշրթունս քո յանիծից, ի հպարտ բանից, նաեւ ի ստերդմանց. Եփր. պհ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.