ՍՏՈՒՆԳԱՆՈՂՈՒԹԻՒՆ

(-) NBH 2-0755 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 14c գ. ՍՏՈՒՆԳԱՆՈՂՈՒԹԻՒՆ ՍՏՈՒՆԳԱՆՈՒԹԻՒՆ ՍՏՈՒՆԳԱՆՈՒՄՆ. παρακοή inobedientientia, contumacia. Ստունգանելն. անլսողութիւն. անհնազանդութիւն. պատուիրանազանցութիւն. *Որ զմեռեալս զմեզ վասն ստունկանողութեանն՝ (կամ ստունգանութեան) նորոգեաց վերստին. Աթ. համբ.: *Ստունգանութեան ժառանգեցեր վիշտս: Մի՛ կարծիցեն զկանխասացութիւն անմիտքն բռնադատիչ ստունգանութեան. Կիւրղ. կուս.: Բրսղ. մրկ.: *Հատուցումն ընդունին արժանի ըստուգանութեան իւրեանց. Կանոն.: *Ամենայն յանցաւորութիւն եւ ստունգանումն ընկալաւ պատիժ պատուհասի: Ի ձեռն ստունգանմանն միոյ մարդոյ մեղաւորք բազումք եղեն. Կիւրղ. գանձ.: Պրպմ. ՟Լ՟Ա: