ՍՐՏԱՑԱՒՈՒԹԻՒՆ

(-) NBH 2-0765 Chronological Sequence: Early classical, 12c, 13c գ. Սրտցաւութիւն. ցաւակցութիւն սրտի. կարեկցութիւն. եւ ճիգն մեծաջան, այլ վարի առեալ ի գործիականն՝ Սրտացաւութեամբ. որպէս մ. Կարեկցաբար, եւ Ընտանեբար. γνήσιως genuine συμμισοπονήρων una odio habens malitiam եւ πονικώτερος laboriosus. իբրու բազում ճգամբք. *Առաջի անկանէին սրտացաւութեամբ (կամ սրտցաւութեամբ) վասն առնն զուր մեռելոյ: Առատապէս սրտացաւութեամբ (կամ սրտցաւութեամբ) հանդերձեցին զնոսա եւ յղարկեցին: Վասն իրացս արքունի սրտացաւութեամբ ցուցանել. ՟Բ. Մակ. ՟Դ. 36. 49: ՟Ժ՟Դ. 8: Մի՛ դանդաղիք տալ զնա ինձ սրտացաւութեամբ: Են բազումք, որ զսիրելն սիրեն, այլ ոչ սրտացաւութեամբ. Սարգ. յհ. ՟Է: Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ե: *Թէ հաւատարիմ լիցի, եւ սրտացաւութեամբ ծառայեսցէ. Վրդն. ծն.: *Սրտի մտօք սրտացաւութեամբ խնդրէ: Որ կամիցի ծունրդրութեան ազգ գտանել սրտացաւութեամբ. Եւագր. ՟Ժ. ՟Ի՟Է: