ՍՔԱՆՉԵԼԱՐԱՐ

(ի.) NBH 2-0767 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 9c, 10c, 13c ա. θαυμαστοποιός, θαυμαστά ποίων miracula edens, miracula faciens παραδοξοποιός inopinata agens, vel mirabilis. Որ առնէ սքանչելիս միայն. սքանչելագործ (աստուած, եւ զօրութիւն եւ շնորհք եւ ողորմութիւն նորա). եւ Սքանչացուցիչ. ի վեր քան զամենայն միտս. *Մատոյց տեառն սքանչելարարի. Դտ. ՟Ժ՟Գ. 19: *Ո՛վ տէր սքանչելարար եւ փրկագործ: Իսկ եթէ սքանչելի է, թողցուք զբան սքանչելարարին՝ տեառնն: Գովեսցէ զսքանչելարար տէրն: Թողին զսքանչելարարն աստուած. Զքր. կթ.: Ճ. ՟Գ. Ը: Գէ. ես.: *Աստուածեղէն սքանչելարար զօրութեամբ: Ազդումն ընկալեալ ի սքանչելարար շնորհաց քոց: Արժանի՛ արա մտաց աչօք նայել ի սքանչելարար ողորմութիւնս քո. Ոսկ. մ. ՟Ա. 9: Խոսր.: Ի գիրս խոսր.: