- ՎԱՂՎԱՂՈՒԿ
- (-) NBH 2-0774 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 9c ա. ἑπισπουδάζων, ταχύς nimis festinans, celer, citus εὑρίπιδος vulubilis πρὸ καίρον ante tempus. Վաղվաղկոտ. անխորհուրդ. տարաժամ, եւ դիւրափոփոխ. *Ամենայն վաղվաղուկ՝ սակայն ʼի նուազութիւն: Վկայ վաղվաղուկ (կամ վաղվաղակ) ունի լեզու անիրաւ. Առակ. ՟Ի՟Ա. 5. եւ ՟Ժ՟Բ. 19: *Վաղվաղուկն ոգւով ʼի նուազութեան կայ մնայ. Համամ առակ.: *Շրթունք նորա վասն վաղվաղուկ լինելոյ գայթագղեցին. Եփր. համաբ.: *Զոր անդամ՝ վաղվաղուկ գոլով՝ ոչ պահեաց: Ոչ վաղվաղուկ էր (յհ. մկ): Վասն շութափութութեան վաղվաղուկ եւ անվայելուչ յանդգնութեան: Մի երբէք անքնին եւ վաղվաղուկ ձեռնադրութեամբ հաղորդեսցի սա մեղաց օտարաց: Զի մի՛ վաղվաղուկ եւ անփոյթ առնելով իմ յուրուք վերայ ձեռն դնիցեմ. Ճ. ՟Գ.: Ոսկ. մ. ՟Բ. 12: Բրս. հց. Մաշտ.: Վրք. հց. ՟Ի՟Զ: մ. Կամ իբր մ. Վաղվաղակի. շտապաւ. աճէլէ. *Պետրոս սահմանեալ վաղվաղուկ, եթէ ոչ լուասցես զոտս իմ ʼի յաւիտեան. Բրս. հց.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.