ՎԱՅԵՄ

(եցի.) NBH 2-0777 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c չ. ἁναβωάω, ἑκβωάω exclamo, clamito. Վա՛յ կարդալ. եղու՛կ գոչել. ճչալ. աշխարել. *Անկաւ երկաթն ʼի ջուրն, եւ վայեաց, եւ ասէ, ո՛հ տէր. եւ զայն յանօթ առեալ էր. ՟Դ. Թագ. ՟Զ. 5: *Որպէս թէ մանուկ ոք ʼի դանիցն վայիցէ, եւ արտաքս ոստիցէ. Բրս. գոհ.: *Ընդէ՞ր վայեաց, ընդէ՞ր պատառեաց զպատմուճանն. Եղիշ. դտ.: *Վայեաց ուժգին, եւ ասէ. զի՞նչ է այս բան: Լայր եւ վայէր ʼի ներքս ʼի խցի անդ. Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ. ՟Ի՟Զ: *Երկիր առ հասարակ լան եւ վայեն (զ)զրկութեանցն եւ յափշտակութեանցն. Բուզ. ՟Դ. 12: *Երկիր առհասարակ վայեաց իբրեւ զկենդանի մարդ: Տէր Իսրայէլ. յուլ. ՟Ի՟Գ.: ն. ՎԱՅԵՄ. ն. Վա՛յ տալ. եղկելի համարել. (հակառակն երանելոյ.) *Վայէ զարբեցողն: ՎԱյէ զնա, զի ոչ տայ զինքն ʼի ձեռն յարուցանողի. Լմբ. առակ. եւ Լմբ. ժղ.: