ՎԱՆԴԵՄ

(եցի.) NBH 2-0782 Chronological Sequence: Early classical, 6c ն. κατέχω teneo. Պատել պաշարել պնդապէս. կաշկանդել (իբր վանդակաւ. լծ. հյ. պնդել. պ. պէնտ կապ.) կամ վկանդել. յաղթահարել. աշխատ առնել, վտանգել, տկարացուցանել. (իբր արմատ բառիս հիւանդ. որպէս եւ պ. վէնտ, է աշխատութիւն, տարժանումն). *Որ այնպիսի ժանտ ախտիւք վանդակեալ իցէʼʼ. յն. ըմբռնեալ, կամ պնդեալ, վարակեալ. Ոսկ. մ. ՟Բ. 15: *Առաջի արկանելով վանդէին գրեթե մինչեւ իսպառ իսկ. Պիտ.: