ՎԱՇԽԵՄ

(եցի.) NBH 2-0784 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 14c չ.ն. τοκίζω, δανείζω foenero. Վաշխառութիւն առնել. վաշխիւ տալ զդրամ ʼի փոխ. *Վաճառեն, խաբեն, վաշխեն, գողանան: Զյափշտակեալն եւ զվաշխեալս տան ողորմութիւն: Որ վնասէ այլոց, եւէ վաշխեսցէ, եւ զընկերն զրկեսցէ, նա նման դիւաց իցէ. Վրք. հց. ՟Բ. ՟Ժ՟Ա: *Քահանայք դահեկանս վաշխել ամենեւին մի՛ իշխեսցեն. Կանոն.: *Ստութեան սկիզբն՝ վաշխելն: Ծառա վաշխողին է փոխառուն. Բրս. վաշխ.: *Ո՛չ վաշխել, եւ ոչ զգտեալ իրս թագուցանել. Երզն. մտթ.: