ՎԱՐԱՆԵՑՈՒՑԱՆԵՄ

(-) NBH 2-0790 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 12c, 14c ն. ՎԱՐԱՆԵՄ ՎԱՐԱՆԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ἑξοκέλλω alio averto, pertraho λοχάω , ἑνεδρεύω insidior. Ի վարանս արկանել. պարանել. վարակել. տատամսեցուցանել. այսր անդր տարաբերել. մանաւանդ՝ Պատել դարանակալութեամբ. պաշարել եւ տագնապել իբրեւ ʼի դարանի. *Խեղգիւք շրթանց իւրոց վարանեաց զնա: Այր զընկեր կամ վարանեալ սպանանէ: Զօրացան ʼի վերայ քո արք խաղաղութեան քո, վարանեցին զքեզ: Որ էին լեալ ժողովրդեանն յորոգայթ գայթագղութեան, վարանել զնոսա ʼի ճանապարհս իւրենաց: Զի զբարին ʼի չար դարձուանելով վարանէ: Վրէժխնդրութիւն իբրեւ առիւծ վարանեսցէ զնա. Առակ. ՟Ե. 21: Իմ. ՟Ժ՟Դ. 24: Աբդ. 7: ՟Ա. Մակ. ՟Ե. 4: Սիր. ՟Ժ՟Ա. 33: ՟Ի՟Ե. 31: *Վարանեցուցանէր զանձն նորա բազոմւ տրտմութեամբ եւ հոգովք: Ի մեղսն պատրեալ յուսովն, եւ յետ մեղացն վարանեցուցանել երկիւղիւ. Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ: Լմբ. սղ.: *Առ նոյն իսկ պարիսպն հասեալ քաղաքին՝ տագնապեալ վարանեցուցանէր զայնոսիկ, որ ʼի ներքսագոյն պարսպին էին. Ոսկիփոր.: ՎԱՐԱՆԵԼ. իբր Հոգալ. խորհել տատամսութեամբ, կամ որոնել քննել ցաւով. աշխարել. *Զամբարշտութիւնս իմ արտասուել. եւ զչարիս իմ վարանել. Մանդ. ՟Ա: