- ՎԱՐԱՏՈՒՄՆ
- (տման.) NBH 2-0791 Chronological Sequence: Early classical, 12c գ. δισκοπρισμός dispersio. Վարատելն, իլն. ցրումն. ցիրուցան ըլլալը. *Ի վարատման ձերում ʼի մէջ աշխարհաց. Եզեկ. ՟Զ. 8: *Տէ՛ր տեսանես զվարատումն երամոց աղաւնեաց քոց յորսորդաց չարաց: Ողբամք դառնապէս զան ʼի միմեանց վարատմանն պատճառս. Սարկ. աղ. եւ Սարկ. հանգ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
