ՎԱՐՁԱՏՐԵՄ

(եցի.) NBH 2-0796 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 11c ն. μισθοδοτέω mercedem, stipendium, praemium do, vel persolvo. Վարձատուր՝ վարձահատոյց լինել. արովք վարձուց ճոխացուցանել. փոխարինել վարձս ընդ վաստակոց. *Վարձատրեա՛ բոլորեցունց զանանց եւ զերանելի բարութիւնս: Մեծամեծս ընդ փոքուդ վարձատրեցից ձեզ ո՛վ սիրելիք իմ. Պտրգ.: Սիսիան.: *Աստուած վարձատրեսցէ զքեզ. Վրք. հց. ՟Ժ՟Բ: *Վարձատրիլ շնորհօք ʼի յաղօթից ձերոց. Գանձ.: