ՎԵՐԱԹՌՉԻՄ

(թռուցեալ.) NBH 2-0805 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 9c, 12c ձ. ՎԵՐԱԹՌՉԻԼ. ἁναπέταμαι, ἁνάπτημι sursum evolo, exaltor. Վերաթռիչ լինել. վերաթեւել. բարձրանալ. *Երկիւղածութեամբ եւ սրբազնապէս վերաթռուցեալս: (Աթոռք յայտ առնեն) զաստուածակրութիւն եւ կամարարութիւն յաստուծայինսն ընդունելութիւնս վերաթռուցեալս. Դիոն.: *Միջակացեալ թեւօքն վերաթռուցեալ: Վերաթռուցեալ մտօք ʼի թեւս հոգւոյն. Ժող. շիրակ.: Տօնակ.: *Ծովն ովկիանին վերաթռուցեալ առ իս գային. Մխ. երեմ.: