- ՎԵՐԵԼԱԿ
- (ի, աց.) NBH 2-0811 Chronological Sequence: 6c, 8c գ. ՎԵՐԵԼԱԿ. ἁναβάτης, ἑπιβάτης incessor, vector, epibata. որ եւ ՎԵՐԵԼԵԱԿ. Ելեալն ʼի վերայ. որպէս հեծեալ յերիվար, ձիաւոր. եւ Նստելն ʼի կառս, ʼի նաւի, եւ այլն. վրան նստօղը, եղօղը. ... *Սա է հեծեալն, իսկ նա վերելակն. քանզի հեծելոյ գործ է մղելն եւ վարժելն զձի. իսկ վերելակին բերիլ՝ ու՛ր ուրեք կենդանին ածիցէ: Եւ ʼի ծովու՝ նաւասաւոյն տանել եւ բերել զմակոյկն եւ ուղիղ վարել. իսկ վերելակին՝ կիրս կրել, որ ինչ միանգամ ընդ նաւն անցանէ. Փիլ. այլաբ.: *Վերելակ ինքեան զմարդն ունի. Նիւս. երգ.: *(Ձի անվարժ) զվերելակին տխմարութիւն յանհրահանգն յանդիման ելոյ կացուցանէ: Գահավիժութիւն հանդերձ վերելակաւն. Պիտ.: *Ձի ոք նորավարժ ոչ կարացեալ յինքենէ զվերելակն իւր ʼի բաց ոստուցանել. Յհ. իմ. ատեն.: *Ի վերելակէն իւրմէ այս կառք ոչ երբէք ունայնացեալ թափուր մնասցէ. Անյաղթ բարձր.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.