- ՎԵՐՏԻՄ
- (եցայ.) NBH 2-0817 Chronological Sequence: Early classical, 5c ձ. ՎԵՐՏԵՄ ՎԵՐՏԻՄ. Իբրեւ զվերտ շղթայագործ լինել. պարանցիկ լինել. խայտալ. եւ Վերտս իմն ագանել. զինիլ. զրահիլ. վստահիլ. *Խաղացին վերտեցին առաջի որթագլխոյն. Մծբ. ՟Ժ՟Գ: *Վերտք եւ ոչ քաջք, որոց ոմանք ʼի լեռնախոյզ աւազակաց ʼի մէջ անցեալ ուրացութեամբ վերտէին. Փարպ.: *Եւ արդ մի՛ ինչ վերտեսցին, որ արարածոցս երկիրպագանեն, թէ զսատանայի կամս ոչ առնիցեն. Եզնիկ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
