ՎԻՃԱԲԱՆԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0821 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 7c, 10c, 11c, 12c ձ. ՎԻՃԱԲԱՆԵՄ ՎԻՃԱԲԱՆԻՄ. διαλέγω, διαλογίζομαι disputo, discepto, dissero ἁμφιβάλλω dubito. Վիճաբան լինել. վիճել. *Զքեզ ինքն ոչ գիտացեր՝ զինչ ոք ես, որ յաղագս այդոցիկ վիճաբանեսդ: Ոչինչ վիճաբանեցին ընդդէմ գրիգորի. Առ որս. ՟Բ: Լծ. ածաբ.: *Յաղագս հօր ոչ ոք վիճաբանի: Արդ կաճառք բանիցն յուզեալ՝ դարձեալ վիճաբանին. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 32: Թէոդոր. մայրագ.: *Լսեմք ʼի տգիտաց, որք վիճաբանին առ միմեանս յաղագս խորհրդոյ խաչին. Շ. թղթ.: *Ի բազում ժամս ընդ միմեանս վիճաբանէին: Վիճաբանէի ընդ սուրբ հարսն. Հ=Յ. Վրք. հց.: *Ոչինչ ʼի մէնջ արուեստախօսեալ՝ մերոցն կարծեօք վիճաբանելով: Վիճաբանելով մարանչին ընդ այլազգ քրիստոնեայս: Որ ոք ունիցի ագարակ իւր, եւ ցանկայ զդրացւոյն ʼի նոյն յաւելուլ՝ վիճաբանելով. Կորիւն.: Խոսր.: Շ. յկ. ՟Խ՟Ը: