ՎԻՃՈՒՄՆ

(ճման.) NBH 2-0822 Chronological Sequence: Early classical, 12c, 13c գ. Վիճելն. վէճ. առարկուած. դատախազութիւն. *Ամենեցուն այս յայտ է առանց վիճման, զի փոքրն ʼի մեծէ օրհնի. Ոսկ. եբր.: *Դնէ վիճմամբ ʼի դիմաց մարմնասիրաց, թէ ոչ գոյ շհ յառաքինութեանց, եւ առնէ ինքն պատասխանի. Նախ. ՟Ժ՟Զ: *Եթէ ընդ իս արասցես բանիւ վիճումն, յաղթես. Լմբ. սղ.: *Յայտնի երկուցըն կղէովպանց, ըզվիճմանէ նոցա եհարց, եւ այլն. Շ. խոստով.: