- ՎԿԱՅԱԿԻՑ
- (կցի, ցաց.) NBH 2-0826 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 8c, 9c, 13c ա. σύμμαρτυς, -υρ socius testimonii, vel martyrii. Կցորդ վկայութեան կամ ʼի վկայութեան. եւ Նահատակից. *Ոչ ընդունելի է իւր վկայութիւն ʼի վերայ ինքեան, եւ ոչ վկային վկայակից ʼի վերայ ինքեան պատշաճ է լինել. Նանայ.: *Գումարեա՛ զպարն քոյոց եղբարց եւ վկայակցաց. Նիւս. ի թէոդոր.: *Վկայակիցն կենդանի. Սկեւռ. ի լմբ.: ՎԿԱՅԱԿԻՑ ԼԻՆԵ. Միաբան վկայել. συμμαρτυρέω testis sum, contestor. Վկայ լինել. վկայել բանիցս. երաշխաւորել. *Վկայից մեզ լինիցի (հոմերոս), եւ առցուք իսկ զսա ազդող. Պղատ. օրին. ՟Գ: *Եթէ զարդարն խօսիցիմք, վկայակից եղեաք ճշմարտութեան. Կիւրղ. ծն.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.