ՎՏՏԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 2-0834 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 10c, 13c, 18c չ. ՎՏՏԱՆԱՄ ՎՏՏԵՄ ՎՏՏԻՄ. διαφθείρω, -ομαι, ἁποσκορακίζω , ἁπόλλυμι եւ այլն. corrumpo, -or, diminuo, -or διενοχλέω moestus sum, turbo եւն. Վտիտ լինել, եւ առնել. նուազիլ. նուազեցուցանել. նեղել. իլ. տկարանալ, տկարացուցանել. *Ոչ վտտացան երեսք մովսեսի. Մամբր. ըստ Լեհ.: *Յապահովս առնիցէ ʼի տագնապէն, առ ʼի չվատել զհաւատսն երկիւղիւ. Ոսկ. մ. ՟Գ. 36: *Թէպէտեւ բիւր անգամ վտտիցէ զպատիւ քոյոյ մարդասիրութեանդ. Ոսկ. ես.: *Ոչ վտտիցեն նոքա զձեզ. անդ: *Զանարատ հոգիս մարմնոյս փափկութեամբ յաւէտ վտտեցի. Նար. ՟Ի: *Վտտեսցէ (կամ վատեսցէ) զնոսա, եւ բացուստ ʼի բաց հալածեսցէ՝ իբրեւ զունգ յարգի հոսեալ: Ոչ եւս վտտեսցին ʼի սովոյ ʼի վերայ երկրի: Եօթն ջլօք գալարովք չվտտելովք. Ես. ՟Ժ՟Է. 13: Եզեկ. ՟Լ՟Դ. 29: Դտ. ՟Ժ՟Զ. 7: *Վտտեսցէ անարգեսցէ զնոսա, եւ արասցէ փախստականս. Գէ. ես.: