ՎՐԴՈՎԵՄ

(եցի.) NBH 2-0834 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 9c, 12c, 14c ն. ՎՐԴՈՎԵՄ ՎՐԴՈՎԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. ἑκθορυβέω deturbo. Խռովել. ամբոխել. այլայլել. վեր ʼի վայր առնել. խախտել. դղրդել. կր. իլ. *Մի՛ վրդովեսցէ զնոսա ʼի քրիստոնէութեան հաւատոց: Վրդովեաց ʼի պատուոց իւրաքանչիւր: Վրդովեցաւ խաղաղութիւն. Խոր. ՟Բ. 32: ՟Գ. 50. 68: *Այս յիսուս նազովրեցի զարհուրեա՛լ վրդովէ զիս: Մի՛ վրդովեր զանձն կուսին. Զքր. կթ.: Տէր Իսրայէլ. յնվր. ՟Ե.: *Ամենայն մասունք աշխարհիս շարժեալ վրդովեցաւ: Զիա՞րդ վրդովեցան ʼի ճշմարտութենէս: Վրդովեցան վասն մանկանցն օրհնաբանութեան. Փիլ. իմաստն.: Լմբ. պտրգ.: Երզն. մտթ.: *Աղէ՛ զարհուրեցո՛ դու զտունկ, վրդովեցո՛ զգետս: ամենայն հոսանք փորձութեանց ոչ կարէն. իւիք վրդովեցուցանել զնա. Թէոդոր. մայրագ.: Իգն.: