ՎՐԻԺԱԿԵՄ

(եցի.) NBH 2-0835 Chronological Sequence: 6c, 13c չ.ն. Վրիժակ այսինքն զէն ʼի կիր արկանել. ձգել զնետ. զքար. եւ այլն. նետահարել. պարստքարել. *Աղեղնաւորութիւնք՝ վատասրտացն եւ անարեացն առանձինն նահատակութիւն է. փախ չելով ʼի հեռուստ վրիժակէ. Փիլ. լին. ՟Դ. 197: *Արին աշտէիւ փախուցանէ, եւ երկչոտն հեռի վրիժակէ. Վրդն. երգ.: *Անդուստ իսկ (ʼի պարսպէ) քաջացեալ վրիժակեն աներկիւղ զ՝ի վերայ յարուցեալսն անիւրաւութեամբ. Պիտ.: Իսկ յասել անդ զհուղկահարաց. *Համայն եւ զայն ʼի հեռաստանն եւ ʼի կարի անապատսն վրիժակելով տեղիս. Պիտ. իմա՛, կա՛մ հարուածս առնել, եւ կամ չարիս գործել: