ՏԱՏԱՄՍԻՄ

(եցայ.) NBH 2-0849 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 12c, 14c ձ. μεριμνάω curo, sollicitus sum, anxie cogito ἁδημονέω gravissime angor. (գրի եւ Տամտամսիմ.) Հոգալ. վարանիլ. տրտմութեամբ եւ անձկութեամբ, տարտամութեամբ, երկիւղիւ, զոփալով. *Ըստ շնչոյն երկեաւ տատամսեցաւ: Սկսաւ տրտմել եւ տատամսել. Սեբեր. ՟Բ: եւ Յհ. իմ. երեւ.: *Գոյ օգուտ եւ ʼի տրտմուեւենէ (վասն մեղացն). զի եթէ զմտաւ ածել տատամսիցիս, դանդաղագոյն լինիցիս միւսանգամ առ այնպիսիս մտաբերել. Ոսկ. ես.: *Հոգալն եւ տատամսելն. Սարգ. յկ. ՟Բ: Երզն. մտթ.: