ՏԻՐԱՆԱՄ

(ացայ.) NBH 2-0877 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c չ. κυριεύω, δεσποτεύω, -ομαι dominor, potior. Տէր լինել. տիրել. տիրապետել. *Տիրացեալք՝ հարկս հանէին ʼի կողմանցն ասորւոց. ՟Ա. Եզր. ՟Բ. 27: *Տիրանայ ամենայն գանձուց առն իւրոյ. Եփր. աւետար.: *Իշխանն տիրացեալ տեղեացն այնոցիկ. Ճ. ՟Բ.: *Տէրն անուն զտիրանալն եւ զտիրելն յայտնէ ծառայիցն: Եւ է՝ զորս տիրացեալս ինքեանց եւ հակառակորդս գիտեն. Խոսր.: *Իշխեցեալս եւ տիրացեալս եւ կարծեցեալս նուաճել: Բռնութիւնն սատանայի դարձեալ տիրացաւ ʼի վերայ մարդկան. Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ: եւ Սարգ. ՟բ. յհ.: կ. Կամ որպէս կ. Ընդ տէութեամբ անկանիլ. ծառայանալ. *Տարերք վաճառեցան, ջուրք տիրանան. Ոսկ. սղ.: *Ի ծառայէն ոչ տիրացեալ լինէր: Ըմբռնեալ եւ տիրացեալ յայնցանէ. Փիլ.: *Գերեաց զնա ձեռնն տիրացեալ, զի թեւակոխիցի նովաւ ազատութիւնն տիրացեալ. Եփր. ել.: