- ՐԱԲՈՒՆ
- (ի, ից.) NBH 2-0902 Chronological Sequence: Unknown date, 10c, 12c գ. Համառօտեալն ձայնիս Րաբունի. այսինքն Պետ իմ. վարդապետ իմ. տէր իմ, եւ աստուած իմ. րապպի, եա՛ րէպպի. *Րաբունից րաբունն հայր վկայելով: Րաբունդ երկնաւոր: Րաբուն վերնոց իմանալեաց. Շ. տաղ.: Ժմ.: Շար.: *Րաբուն հանճարոյ՝ տեսութեան մերոյ՝ անթարգմանելի խորոցդ աստուծոյ. Նար. գանձ հոգ.: Կամ Վարդապետ. վարժապետ. ուսուցիչ. դասապետ. *Րաբուն լինիմ բղխմամբ սրտիս՝ ուսուցանել քեզ ըզբարիս. Շ. այբուբ.: *Րաբունք հմուտք վարդապետաց (առաքեալք): Րաբունիցն (առաքելոց) պետք՝ երից ընտրեալ աշակերտաց: Րաբուն երկնային (հրեշտակապետն) դասուք զօրօք յայրն եղեալ. Գանձ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.
