ՐՈՏԵՄ

(եցի.) NBH 2-0904 Chronological Sequence: Unknown date, 10c, 12c ն. Որպէս թէ Առյօգել, կամ իբր րամոտել, ժողովել. կցորդել. միաբանել. զօդել. յօրինել. *Րոտել վերստին զմերժեալսն առ ʼի քէն: Րոտել զմարմինս մեր ʼի մի շաւիղ ընտրութեան հոգւոյ. Նար. գանձ.: *Րոտեա՛ զաշակերտս՝ րամից երկնայնոց. Ժմ.: *Րոտեա՛ զմարմինս իմ ըստ հոգւոյս: Րոտէ զմարմինըս հոգեւոր. Յիսուս որդի.: *Րոտեա՛ զմեզ ʼի մի լրութիւն կաթողիկէ եկեղեցւոյ: Րոտեա՛ միաբան առաքելոցն դասուց. Գանձ.: (ՐՈՏԵՄ 2) ՐՈՏԵԼ. Խնդրել, հայցել. իբր յն. թռօդա՛օ. լտ. ռօ՛կօ. *Րատեմք ʼի քէն աղերսիւ բանի, որ ես քաղցրալուր գրաւ աշխարհի. Նար. կուս.: ՐՈՏԵԼ. իբրու Փարատել. *Րոտեա՛ զերկունս թախծական, զոր մանկանըն ձեզ ծընան. Շ. մխիթ.: ն. ՐՈՏԵԼ. ն. Որպէս Որոճել. կամ ըստ -Ա նշ. կրաւորաբար, Միաբան լինել. *Րոտեցէ՛ք սիրով՝ եւ խոնարհ հոգւով, նա է աշակերտ իմ բանին՝ որ զայս (սէր) ունելով. Գանձ.: