- ՑՕՂՈՒՆ
- (ղնոյ, կամ ղուան.) NBH 2-0922 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 11c, 12c գ. καλάμη (թ. գալէմ ). stipul, calamus βοτάνη (հյ. բոյս). herba, gramen. գրի եւ ՑՈՂՈՒՆ. Ձող եւ ծղոտ բուսոց. որ է եղէգն կամ բունն. որ եւ լինի յարդ. ասի եւ ոճ. օրան. խոզան. եւս եւ Յարդ. մղեղ. շիւղ. *Իբրեւ զհասկ ինքնին անկեալ ʼի ցօղնոյ. Յոբ. ՟Ի՟Դ. 24: *Ի վեր ընթանալով զցողունն շուշանին. Նիւս. երգ.: *Մի հատն մերկ յերկիր անկեալ, բուսեալ առեալ արմատն, բերեալ ցօղուն, արձակեալ ստեղն, կապեալ ծունր. Ագաթ.: *Ծնկակապ կազմածոյ ցօղնոյն կատարի հասկն նորա. Վեցօր. ՟Ե: *Եւ կամ ցողուն ինչ առ հուր, եւ հողմով գիւրաւ բորբոքեալ: Ընթանալով հեռն իբրեւ բոց ինչ ընդ ցողուն անցանելով շուրջ ըմբռնէ. Առ որս. ՟Ժ՟Դ. ՟Ժ՟Ե: *Քան զխոտ դիւրաթառաւ, եւ զցօղուն դիւրայրելի: Ցօղունն՝ ցորենոյն սնուցիչ է. Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ. եւ ՟Ժ՟Բ: *Ցողուն եւ ժժան պատեալ զնովաւ՝ հրով տոչորեցին. Ասող. ՟Գ. 22: *Զօրէն ցօղնոյ հալածին իբրեւ հողմով ʼի ձայնէ թագաւորին: Ներէ սերմանողն ցօղնոյն մինչ ʼի կալն, զի սնուցիչ է ցորենոյն. Շ. մտթ.: *Մի՛ վերջասցուք ցօղուն տալ, եւ մարգարիտ ստանալ. Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Է: *Գովի զօրութիւնն (արմտեաց), եւ ոչ ցողունն. Մխ. առակ.: *Բարւոք լուա զցօղունդ (զկանեփ ծեծեալ). զի վանշ իցէ. Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա: *Խոստանայ՝ զհրոյ գնացս վառեալ յեղէգն՝ ցօղուամբ սանձել: Զհրոյ գնացս ʼի ցողուան դժուար է արգելուլ. Նեղոս.: *Թեփովք եւ ցողնով եւ խոտով. Եփր. ՟գ. կոր.: ա. ՑՕՂՈՒՆ. ա. Ցօղաւոր. ցօղալից, ոռոգեալ. դալարազուարճ. *Ոգւոյ իմաստութեամբ լի է վայրն, եւ ցօղուն առաքինութեամբ. եւ պտուղք մի ըստ միոջէ գործքն. Փիլ. լին. ՟Դ. 214:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.