ՓԱՌԱԲԱՆԵՄ

(եցի.) NBH 2-0932 Chronological Sequence: Unknown date, 10c, 12c ն. δοξολογέω laudibus celebro, glorifico. Փառաւորել բանիւ. բանս փառաւորութեան վերառաքել. փառատրել. օրհնել. գովել. բարեբանել. մեծացուցանել. (ասի զԱստուծոյ, եւս եւ յետ նորա զաստուածնէ. ) *Զոր փառաբանեն ʼի բարձունս իմանալի զօրութիւնքն: Որով յաւէտ փառաբանի երրորդութիւնն անճառելի: Մշտամռունչ փառաբանեալ՝ զերրորդութիւնն ամենօրհնեալ. Շար.: Ժմ.: Շ. վիպ.: *Որ ʼի կուսական դասակցութեանց եւ ʼի սրբոց ճգնաւորաց փառաբանիս սրբուհի: Որ ʼի վեցթեւեան սրովբէից եւ ʼի բազմաչեայ քրովբէից փառաբանիս երգով աստուածածին. Շար.: *Փառաբանողոց երկնագումար խմբից երգակցեալ. Նար. ՟Ժ՟Ը: *Ոչ ոք ʼի մարգարէից փառաբանեցաւ երբէք ձայնիւ հրեշտակաց. Կիւրղ. ծն. քրիստոսի.: Գտանի եւ ըստ հոմաձայնութեան յն. δοξάζω . Նիւթապէս թարգմանեալ՝ որպէս Կարծել համարել ստուգութեամբ, վարկանել, դատել. զի տօ՛քսա, է փառք, եւ վարկ, կարծիք. *Եթէ ախորժեսցուք ուղղակի փառաբանել, կարեւոր է ասել, թէ ո՛չ յետոյ Աստուծոյ լինելն հայր, այլ էր միշտ հայր. Կիւրղ. գանձ.: