- ՓԱՐԹԱՄԱՑՈՒՑԻՉ
- (ցչի, չաց.) NBH 2-0937 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 12c ա. Որ փարթամացուցանէ. ճոխացուցիչ. հարստացնօղ. *Վերացաւ ʼի գլխոյս փարթամացուցիչ պսակն գեղեցիկ. Խոր. ՟Գ. 68: *Փարթամացուցիչքն եկեղեցւոյ, կամ հաւատացելոց՝ (թարգմանիչք). Ճ. ՟Ը.: *Նմանեցուցանէ գանձի վասն փարթամացուցիչ եւ պատուական բնութեանն. Իգն.: *Պիտանիք իցեն ʼի բազում իրս մարդկան, եւ փարթամացուցիչք. Մխ. առակ.:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.