ՓՈՒԹԱՑՈՒՑԱՆԵՄ

(ցուցի.) NBH 2-0958 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 10c, 11c, 13c ն. Տալ փութալ. ʼի փոյթ շարժել. ստիպել. Յորդորել. փութացնել, արտորցընել, խայրէթի բերել *Փութացոյց վաղվաղակի հառուցանել: Փութացուցանէին հրեշտակք զզովտ: Փութացոյց զծառայսն իւր գնալ. եւ այլն: *Փութալ եւ փւթացուցանել ʼի հատուցումն պարտուցն: Ահ ահեղ ատենին փութացուցանէ զիս ապաշխարել. Նախ. առակ.: Մանդ.: *Զարթուցանեն ʼի քնոյ զկանուխս եզանցն փութացուցանել: Փութացո՛ զդա՝ ասէ, յամուրն ողկան: Այլքն զոհս եւ պատարագս փութացուցանէին. Ագաթ.: Զենոբ.: *Զուսումնասէրսն փութացուցանէր յունկիդրութիւն: Զայս ասաց առ ʼի փութացուցանել ʼի հաւատս. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 4. 22: *Պարապմամբ արդ վայելեմք, եւ ոչինչ է՝ որ փութացուցանէ զմեզ. Պղատ. օրին. ՟Զ: