ՓՈՓՈԳԵՄ

(-) NBH 2-0959 Chronological Sequence: Early classical ն. ՓՈՓՈԳԵԼ. αἵρω tollo. Բառնալ ʼի բաց ինչ մն ʼի ծանրութենէ. թեթեւացուցանել. սփոփել զոգին. *Կամի տէր ʼի ձեռն նորա փոփոգել ʼի ցաւոց անձինն նորա: Փոխոգել ʼի ցաւոց անձինն իւրոյ. զի բազմացն հաւատք՝ փոփոգանք լինիցին ցաւոց նորա: Զցաւասն փոփոգել՝ զյարոթիւնն յայտ առնէ. Ոսկ. ես.: