- ԱՆՈՒԱՆԱՐԿ
- (ի, աց.) NBH 1-0219 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical ա. ὁνομαστός, -η famosus, -a Ոյր անուն է արկեալ ʼի բերան բազմաց՝ ոչ գովութեամբ. անունը ելած, ձանձընած. *Դատեցայց զքեզ պիղծդ եւ անուանարկ: Որդիք անզգամաց եւ անուանարկաց. Եզնիկ. ՟Ի՟Դ. 14: Յոբ. լ. 8: Եւ δυσώνυμος infausti nominis. Ոյր անուն ʼի վայր է արկեալ, որպէս վատանուն. անունը աւրած. ... *Զհերեսիովտացն զորդիս ասեմ զանուանարկսն եւ զանաստուածս. Կոչ. ՟Զ:
հայերեն բառարան (Armenian dictionary). 2013.