ՔԱՀԱՆԱՅԱԳՈՐԾԵՄ

(եցի.) NBH 2-0967 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 9c, 12c, 13c, 14c ն. ἰερουργέω operor sacris, sacrifico ἰερατεύω, -ομαι sacerdotis fungor τελετουργέω consecro, initio. Գործել զգործ կամ զպաշտօն քահանայի եւ քահանայութեան. քաւել. նուիրագործել. պատարագել. կատարել՝ պաշտել. մատուցանել. տնտեսել զհոգեւորս. *Քահանայագործել զքո անարատ մարմինդ եւ զպատուական արիւնդ: Քահանայագործեալ հօր ղիւր մարմինն: Քահանայագործել հաճոյական պատարագ զանձինս ձեր: Իշխանական համարձակութեամբ զփրկութիւն մեր քահանայագործէ: Քահանայգործելն քրիստոսի է սրբելն զմեզ. Պտրգ.: Պրպմ. ՟Լ՟Բ: Շ. ՟ա. պ. ՟Ի՟Գ: Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. սղ.: *յոբ օր աւուր քահանայագործէր (այսինքն զոհէր) ըստ թուոյ որդւոցն. Միխ. ասոր.: Տե՛ս եւ ՔԱՀԱՆԱՅԵԼ, ՔԱՀԱՆԱՅԱՆԱԼ, ԿԱՏԱՐՈՂԱՊԵՏԵԼ, ԻՒՂԱԳԸԼԽԵԼ. ՍՐԲԱԶԱՆԵԼ: ՔԱՀԱՆԱՅԱԳՈՐԾԵԼ. որպէս Քահանայ առնել. ձեռնադրել կամ սրբել ʼի քահանայութիւն. *Դնէ զարարչական զձեռն իւր ʼի վերայ սրբոց իւրոյ առաքելոցն, եւ քահանայագործէ զնոսա. Զքր. կթ.: *Արժանապէս քահանայագործեալ (սուրբ քահանայդ), եւ կրկին պատուոյ արժանացեալ. Ոսկիփոր.: *Նոցա յաւէա պարտ է սրբել զայլսն, եւ պաշտել առանց մեղանչելոյ՝ զԱստուած, որք քահանայագործեցան. Մեկն. ղեւտ.: Ըստ հեթանոսաց՝ Ձօնել. նուիրագործել իբր սրբազան ինչ. καθιερόω consecro, devoveo. *Քահանայագործեցին այսպիսի բանիւքս զհամբաւս իսկ, եւ զպատկերս եւ զբագինս. Պղատ. օրին. ՟Ե: