ՔԱՀԱՆԱՅԱՊԵՏԵՄ

(եցի.) NBH 2-0968 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 12c ն. չ. ἁρχιερατεύων pontifex constituor, summo sacerdotio fungor. Քահանայապետութիւն առնել, եւ քահանայապետ լինել, կարգիլ. առաջնորդել ʼի սրբազան կարգի. *Յանդիման երեսաց հօրդ քահանայապետեա՛ մեզ: Եզեալ յերկինս երկնից՝ զամենեսեան զմեզ Ելեալ յերկինս երկնից՝ զամենեսեան զմեզ քահանայապետելով իւր սրբէ, Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. սղ.: *Նախ երբայեցւոց քահանայապետեաց ահարոն. Եւս. քր. ՟Բ: *Իբրու ʼի նոյն իսկ յաստուածութենէ քահանայապետիլ նոցունց: Երիցագոյնն եւ մերձ առ Աստուած իմացութեանց բարեզարդութիւն ʼի կատարողապետականէն լուսափայլութենէ քահանայապետեալ. Շ. հրեշտ.: Դիոն. երկն.: *Նուաստագունիցն կարգաց իւրաքանչիւր ոք առաջինն քահանայապետէ. իսկ վերնագունիցս այսոցիկ զարդու քահանայապետութեանս՝ աստուած քահանայապետէ. Մաքս. ի դիոն. (այսինքն որպէս սրբազան պետ լուսատու լինի, առաջնորդէ):